مرد آزاد پريد و و رفت

ببين روزگار چقدر نامراد است كه اين چنين گل ميچيند و ميرود و نميگذارد لحظه اي خاطرت آسوده بماند . وسط ميهماني و خوش و بش با دوستاني كه پس از آزادي براي لطفشان به خانه مان آمده اند ناگهان خبر ميرسد . احمد بورقاني عزيز كوچ كرد و از ميان ما رفت

روزهاي همايش 100 امين سالگرد مشروطيت و تلاشهايش . مردي بس مهربان كه عزيز بود . گلچين روزگار است ديگر . مرد عزيز ديروز از ميان ما رفت

بعيد ميدانم كسي او را بدون لبخند ديده باشد . بعيد ميدانم كسي باشد كه از مهرش بي بهره باشد . روزگار مديريتش در معاونت وزارت ارشاد مهاجراني در اولين دوران حضور خاتمي عزيز روزهاي اوج مطبوعات ايران بود .

روزهايي كه مطبوعات رها از هر فشار آزادانه سخن ميگفتند به پشتوانه اين مرد و امروز اما او رفت . نتوانست تحمل كند اين روزها را . روزهايي كه اصلاح طلبان به جرم اصلاح طلبي رد صلاحيت ميشوند و فرياد تظلم خواهي هم به جايي نميرسد . بورقاني تحمل اين روزها را نداشت .

مرد آزاد پريد و و رفت . اما او هست . ما مرده ايم . امثال او زنده اند

مرده آن است كه نامش به نكويي نبرند و نام بورقاني بر صفحه تاريخ ايران و بالاخص تاريخ مطبوعات ايران به نكويي خواهد ماند

پي نوشت 1 : اول سوك نامه اميد عزيز را بخوانيد در اين رابطه

پي نوشت 2 : نميخواستم تا روزها چيزي بنويسم . از باب اينكه نميخواهم در اين كوران خبرها به روزمرگي دچار شوم . همچنين استراحتي لازم است تا دوباره به شرايطي كه بايد برگردم . اما كوچ بورقاني امروز فقيد و هميشه عزيز نگذاشت . يادش گرامي

پي نوشت 3 : امروز بعد از ظهر عازم مشهد مقدس هستم براي زيارت آقا امام رضا (ع) . دلم براي حرم مولاي عشق و رحمت تنگ شده . آخر هفته ميآيم

از محبت تمامي دوستان متشكرم