كارگر ؛ قرباني دولت نهم
نقل است كه مولي الموحدين علي ابن ابي طالب خود كار كارگري ميكرده و قنات ميكنده است . كارگر در فرهنگ ديني ما جايگاهي بس والا دارد . مزد كارگر را قرار است قبل از خشك شدن عرقش داد و جايگاه والاي كارگر در نزد رسول گرامي اسلام براي اهل دانش و خوانش امري مسلم و مبرهن است .
اما دولت نهم كه مدعاي عدالت محوريش گوش فلك را كر كرده است در اقدامي بر خلاف تمام موازين قوانين كار و همچنين بر خلاف قانون اساسي اقدام به تغيير شوراي عالي كار داده است . شورايي كه بايستي بر اساس اصل سه جانبه گرايي اداره شود و از هر سه طرف هر كدام سه نفر (سه طرف يعني كارگران ، كارفرمايان و دولت كه قرار است تنظيم كننده روابط اين دو با يكديگر باشد) در اين شورا حضور داشته باشند . اما بر اساس مصوبه هيات وزيران اعضاي حاضر از دولت از سه نفر به پنج نفر افزايش ميابد تا وزير رفاه و تأمين اجتماعي و رييس موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران نيز در اين شورا عضو شوند . امري كه اولا مخالف مصرح ماده 95 سازمان بين المللي كار ILO و چنين انتخابي بر خلاف نص صريح قانون اساسي كشور است .
قرار بود مجلس در راس امور باشد . اما ظاهرا با ابتكار حضرات مجلس اصولا كف امور هم نيست و اصولا نبايد از چنين تغيير شگرفي در ساخت مديريتي كارگري ايران مطلع باشد . هيات وزيران دولت نهم خودسرانه و با دور زدن مجلس چنين تصميمي را گرفته و حال نميدانم چه گونه ان را به قانون تبديل كرده است . قانوني كه ظاهرا لازم الاجرا براي شوراي هاي عالي كار است .
به راحتي با يك مصوبه بر خلاف نص صريح قانون در اين مملكت حق كارگران را ضايع ميكنند و بعد مدعي عدالت پروري هم ميشوند .
با تصويب اين تغيير اگر تا به حال كارگران در هيات سه جانبه كمترين تاثيري در تعيين سرنوشت و وضعيت كاري خود داشتند امروز حتي همين حق را هم از دست دادند تا قدرت محوران دولت نشين به راحتي با توجه به برتري عددي خود در اين شورا حرف خود را به كرسي بنشانند . بايد ظاهرا كارگران هم به بله قربان گوياني تبديل شوند كه تنها مجيز دولتيان را ميگويند . ترس دولتيان از كارگران و مستقل شدنشان كاملا مشهود است . چند سالي كه با جنبش هاي مستقل كارگري برخورد ميشود و نميگذارند كه اين جنبشها آزادانه به فعاليت صنفي خود بپردازند . امروز تعداد كارگران زنداني در ايران نيز رقم كمي نيست .
اما جنبش كارگري ايران با تمام وجود براي حق حيات و زندگي آزادانه و برابر خود با ديگر شهروندان مبارزه ميكند . چه آقايان بخواهند و چه نخواهند . اين حق خداوندي را كسي حق گرفتن از كارگران ندارد .
كوس عدالت محوري از سويي است و اين گونه اقدامات ضد عدالت و ضد كارگر از سويي ديگر . اين تضاد چگونه از سوي مسئولان زيربط پاسخ داده ميشود خدا عالم است .
در آستانه 1 مي روز جهاني كارگر اينگونه حقوق كارگران را ضايع ساختن و ايشان را به مطيعان دولت مردان و صاحبان قدرت تبديل كردن چه معنايي ميتواند داشته باشد ؟ بعيد ميدانم معنايي كه از اين حركت به چشم ميآيد امري نيكو باشد . بعيد ميدانم
_____________________________
ملت ايران توقع دارند قاتل يا قاتلين كشته شدگان حادثه شيراز هر چه سريعتر به مردم معرفي شوند تا ديگر كسي جرات نكند اينگونه با جان مردمان بازي كند و اينچنين به قتل هموطنان عزيزمان بپردازد
posted by علی کلائی @ 12:26 AM
|
